یادم می یاد سال گذشته آذر ماه که می خواستم وبلاگم را راه بندازم دقیقا زمانی بود که هواپیمای c-130 سقوط کرده بود .     روزهای بدی بود . توی دانشگاه میشد غم را توی چشمهای همه ببینی . از دست دادن دوستانمون در دانشگاه و خبرگزاری توی اون حادثه هیچ وقت فراموشمون نمی شه . اون روز ظهر را هم نمی تونم فراموش کنم .... بهشت زهرا . این همه مرگ . دردناک بود . چشمام باز نمی شد خیلی گریه کرده بودم . نه به حال اونهایی که رفتن به حال اونهایی که موندن .

و اما امروز آذر ماهی دیگر . اتفاقی دوباره . این اتفاق هم به زودی به دست فراموشی سپرده خواهد شد . نهایتا یک جایی اسم یکی از این ها آورده می شه . یا یک دانشگاهی مثل دانشگاه ما دفتر بسیج شهیدان دانشگاه را راه می ندازه ... اما  این معمای دنباله دار همچنان بدونه راه حل باقی خواهد ماند ؟  افسوس ...... .

*******************************************************

 از دست دادن بابک بیات غم بزرگی برای جامعه هنری بود .

افسوس و هزار افسوس که قدر ندانستیم ....

تسلیت می گم ...