داستان ما ادامه پیدا می کنه تا به روزی می رسه که قراره همه به صورت تدریجی به باورهای غم انگیز زندگی عادت کنند .
عمو محمود قصه ما مثل بعضی از بابا ها با موسیقی آبش توی یک جوب نمی ره و حالا این همه کاست و استعدادهای درخشان موسیقی هم گور باباشون ....
به هر حال اینکه قراره برگردیم به عصر سکوت .. البته بد هم نمی شه چون آلودگی صوتی هم کم می شه ... عمو محمود دیر اومد اما زود توی دل ها رفت اونم با چه محبت هایی از طرف جوونها .. آخه دیدم یکی سیستمش را داشت می ترکوند .. گفت به سلامتی عمو جون . معلومه جوونها روشون تاثیر گذاشته ..اخه دیدم یکی داره سیستمش را باز می کنه ... 
سیستم جدید می بنده .... . حتما یک چیزی هست که ما نمی دونیم .. اما یکی چیز هایی هم هست که ما می دونیم ... که زمانی میشه موفق بود که باورهای جدید و قابل پیشرفت را در جامعه به باروری رسوند . حالا کی درست می گه خدا عالم هست اما عمو محمود برای ما دیگه چی داره و به کجا ختم می شه را می تونید توی کوچه و خیابون خودتون ببینید ..
