گام های دیگران (۳)

                                                 پیمان جهان بین 

                                                     14 دی ماه 87 مکزیکوسیتی  

سلام سیروس عزیزم ، سلام اعظم خانم عزیز .

از روزی که خبر شوم و بد را شنیده ام در اینجا ( مکزیک ) هستم . دیدم تاب و توان برگشتن به شهرستان را ندارم . گفتم در مکزیکوسیتی بمانم ، شاید طوری خودم را سرگرم کنم ، کمتر اشک بریزم . شاید آتش دل آتش گرفته ام . کمی خاموش تر شود. . نه ! حال و احوالم در همان حال و هوای چهار روز پیش است و شاید هم که بدتر .

و اما راستش را بخواهید نمی دانم چه بگویم و چه بنویسم . حرف  و کلام و نوشته و جمله کاهی است در برابر این کوه تاسف و تاثر ...